Κι αφού το μαγισσάκι κρύβεται στις πέρα θάλασσες, εμείς θα αρματώσουμε ένα σκαρί (τι θα διαλέγατε: μια πειρατική γαλέρα, μια αρχαία τριήρη, ένα βυζαντινό δρόμωνα ή ένα σύγχρονο κότερο;) και θα γίνουμε... θαλασσοπόροι. Σαν το Σεβάχ το Θαλασσινό...
...ή σαν το μικρό θαλασσοπόρο του ποιήματος της Ρίτας Μπούμη Παππά:
θαλασσοπόρος
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Αχ, καλέ κυρία Τζούλια, τι ωραίο το ιστολόγιο που φτιάξατε για την τάξη μας! Είμαστε όλοι ενθουσιασμένοι. Και πιο πολύ απ' όλους ο αρκούδος-μασκώτ της τάξης. Μπράβο, μπράβο!
Αχ, με πιάνει μια ζήλεια τώρα! Το ολοήμερο στερεί τέτοιες χαρές.
Μπράβο και πάλι μπράβο! Και στη δασκάλα και στα παιδιά της.
ο αρκούδος ποιητή μου σε πληροφορώ έχει ενσωματωθεί πλήρως στη νέα σύνθεση των παιδιών. άσε που τα εκτάκια του φέρανε και παρέα...
Με τη δική σου φαντασία είμαι σίγουρη ότι ακόμα και το ολοήμερο δεν θα είναι καθόλου ανιαρό...
μακάρι να είμαστε καλά και να έχουμε αυτή την όρεξη πάντα...
Δημοσίευση σχολίου